"Mater Ecclesiae"

Istnieje stara łacińska maksyma: Lex orandi, lex credendi,  którą można przetłumaczyć mniej więcej w tej sposób: Norma modlitwy, normą wiary. Chciałbym, aby ona stała się w pewien sposób fundamentem tego dzisiejszego rozważania.

Dlatego spójrzmy na tytuł Maryi, który dziś rozważamy, przez pryzmat tekstów dzisiejszej Mszy.

INTROIT: Uczniowie trwali jednomyślnie na modlitwie * razem z Maryją, Matką Jezusa.

Antyfona rozpoczynająca dzisiejszą Mszę, została zaczerpnięta z Dziejów Apostolskich. Ukazuje nam Maryję, która wraz z Apostołami uczestniczy w oczekiwaniu na Ducha Świętego, który ma przyjść. Każe nam się to domyślać jej obecności we wspólnocie Kościoła od samego początku jego istnienia. 

KOLEKTA: Boże, miłosierny Ojcze, Twój Syn przybity do krzyża ustanowił swoją Rodzicielkę, Najświętszą Maryję Pannę, naszą Matką, † spraw, aby dzięki wstawiennictwu miłującej Matki Twój Kościół wzrastał, radował się świętością swoich dzieci * i pociągał do siebie wszystkie narody. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Kolekta, daje nam więcej treści. Wsłuchując się w jej słowa, widzimy najpierw rzeczywistość krzyża i scenę, którą przybliża dzisiejsza Ewangelia. W tej modlitwie zawarta jest interpretacja zapisu św. Jana, z której dowiadujemy się, że polecenie, które wiąże ze sobą losy Maryi i Jana, musi być interpretowane szeroko. Słowa "Oto Matka Twoja", których adresatem jest św. Jan, nie dotyczą tylko Jego samego. One odnoszą się do wszystkich ludzi. Do każdego z członków Kościoła, a poprzez to, także i do Kościoła samego. Ten testament Jezusa wiążę Maryję ze wspólnotą Kościoła więzami rodzinnymi, które rodzą wzajemne zobowiązania.

W Maryi widzimy Tę, która otacza Kościół swoją modlitwą. Ta modlitwa, ma zaś w Kościele wydawać owoce. Ma sprawiać wzrost Kościoła, ma wspierać tych, którzy do Kościoła należą tak, aby mogli oni osiągać osobistą świętość, ale także ma przydawać Kościołowi mocy przyciągania do siebie ludzi, którzy z różnych przyczyn do Niego nie należą.

MODLITWA NAD DARAMI: Wszechmogący Boże, przyjmij nasze dary i przemień je w Sakrament zbawienia,† niech jego działanie rozpali w nas miłość do Dziewicy Maryi, Matki Kościoła, * abyśmy razem z Nią ściślej się zjednoczyli z dziełem odkupienia. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Kolejne modlitwy mszalne, wskazują nam na szczególną, sakramentalną rzeczywistość Eucharystii. Przypominają nam, o zachodzącej w czasie Mszy Świętej przemianie darów ołtarza, w Sakrament Zbawienia, który ma przemieniać nasze życie. Jednym z owoców tego sakramentu, o który prosimy, ma być większa miłość do Maryi, która ma pomagać nam ściślej łączyć się z dziełem odkupienia.

To odnosi się do pierwszego czytania, w którym słyszymy Boga, osądzającego Adama, Ewę i węża. Boga, który zapowiada powstanie nieprzyjaźni pomiędzy potomstwem Niewiasty - Ewy, a potomstwem węża, które doprowadzi w końcu do dnia, w którym potomek Ewy, zmiażdży głowę Węża.

Teologia zrodzona z lektury Nowego Testamentu mówi nam o tym, że ta zapowiedź wypełniła się poprzez zaangażowanie Maryi, która jako "Druga Ewa" zrodziła "Drugiego Adama" - Jezusa Chrystusa.

Pierwsza Ewa i Pierwszy Adam, poprzez swoje nieposłuszeństwo zaciągnęli wobec Boga winę grzechu. Chrystus - Drugi Adam, swoim posłuszeństwem i poniesioną Ofiarą, przyniósł odkupienie. Zaś Maryja, która stała się Jego Matką, także poprzez posłuszeństwo, ma w tym dziele swoje szczególne miejsce.

Pozostaje jednak pytanie - Co znaczy: ściślej zjednoczyć się z dziełem odkupienia. Z odpowiedzią przychodzi nam ostatnia z modlitw dzisiejszej Mszy:

POSTCOMMUNIO: Panie, nasz Boże, w Najświętszym Sakramencie przyjęliśmy zadatek odkupienia i życia, † pokornie Cię prosimy, aby z macierzyńską pomocą Najświętszej Dziewicy Twój Kościół głosił Dobrą Nowinę wszystkim narodom * i napełniał świat darami Ducha Świętego. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Podpowiada nam ona, że właśnie tutaj, w Eucharystii, otrzymujemy zadatek odkupienia. Że tutaj, możemy to zjednoczenie rozwijać i pogłębiać.

Korzystajmy więc z tego sakramentu otwierając się na wszystkie Jego owoce i poprzez jednoczenie się z dziełem odkupienia, wydawajmy jego owoce w codziennym życiu.