W centrum Liturgii Kościoła staje dziś osoba świętego Jakuba Apostoła. Słyszymy o Nim w Ewangeliach kilkukrotnie, szczególnie w momentach, w których Jezus zabiera go ze sobą, a także Piotrem i Janem. Jest więc świadkiem wskrzeszenia córki Jaira, Przemienienia i pewnie wielu innych szczególnych cudów Jezusa.
W dzisiejszej Ewangelii jest opisany jako syn „zatroskanej matki”.
Staje ona przed Jezusem i przedstawia prośbę o to, by zarówno Jakub jak i Jan dostąpili w Królestwie Jezusa zaszczytu zasiadania po prawej i lewej stronie Jezusa. I choć to ona jest w centrum tego wydarzenia, to odczytanie odpowiedzi Jezusa pozwala przypuszczać, że nie robiła tego bez wiedzy i zgody synów. Nie wiecie o co prosicie. Tak sformułowana odpowiedź pozwala przypuszczać, że stali tam razem z nią.
Rozmowa ta schodzi w pewnym momencie na temat przyszłości i z tego co wiemy, w wypadku świętego Jakuba wypełniła się całkowicie - wypił Kielich Męki, oddając życie za Jezusa.
Dziś święty Jakub jest znany przede wszystkim jako patron pielgrzymów, za sprawą Szlaków Jakubowych wiodących przez całą Europę ku Santiago de Compostela. Mam to szczęście, że ostatnio przyszło mi rezydować na takim szlaku, bo jestem wikarym parafii świętego Jakuba. U nas także, jak w wielu miejscach Jakubowego szlaku pielgrzymi mogą liczyć na odpoczynek i nocleg.
Uczy mnie więc święty Jakub nie tylko pielgrzymowania, ale i gościnności - więc polecam każdemu zaprzyjaźnienie się z tym świętym.
Komentarze
Prześlij komentarz