Dzisiejsza Ewangelia podzielona jest na dwie części.
Pierwsza, jak refrenem naznaczona słowami Jezusa: Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. (Przynajmniej one rzucają się w oczy bardzo mocno, choć wcale nie bez sensu byłoby zwrócić uwagę na wcześniejsze: Czyż myślicie, że (...) byli większymi grzesznikami niż inni...
Jednym z ciekawych mechanizmów obronnych, jakie potrafimy zastosować aby usprawiedliwić swoje postępowanie, jest przenoszenie ciężaru winy z siebie na innych. "Ale on/ona postępuje jeszcze gorzej niż ja". - Tak, jakby czyjś rzeczywiście cięższy grzech umniejszał winę związaną z moim postępowaniem.
Jezus zwraca uwagę, że takie rozglądanie się za innymi, "gorszymi" od nas, do niczego nie prowadzi. Nie zwalnia nas z osobistej odpowiedzialności za własne grzechy. Co więcej. Jest ono dla nas niebezpieczne, bo może zdusić w nas potrzebę pokuty i nawrócenia.
Trzeba też zrozumieć, że najgorszym aspektem śmierci ludzi, którzy wymieniani są przez Jezusa w przykładach wcale nie są tragiczne i brutalne okoliczności, ale to, że nie zdążyli odpokutować. Z perspektywy wiary w tym właśnie zawiera się największa ich tragedia. Jezus chce przestrzec - nie zajmujcie się tym, co odwodzi was od pokuty i szukania przebaczenia grzechów, abyście tak samo jak Ci, nie pomarli w waszych grzechach.
Druga część dzisiejszej Ewangelii to przypowieść o figowcu i człowieku który go posadził. Jest w niej zawarty obraz Boga, który daje człowiekowi życie i powołanie, i wyczekuje na owoce tych darów. Jest cierpliwy, ale nawet jego cierpliwość ma swoje granice. Kiedy przez kolejne lata owoców nie ma, decyduje się na wycięcie bezużytecznego drzewa. W tym momencie na scenę wchodzi ogrodnik, który wyprasza dla drzew jeszcze jedną szansę.
Bóg cierpliwie czeka na nasze nawrócenie. Wspiera nas w tym i stara się stworzyć jak najlepsze warunki do tego, byśmy wydali jak najlepszy owoc naszego życia i powołania. Możemy z nich skorzystać, ale możemy Jego łaskę także zignorować.
Komentarze
Prześlij komentarz