Zapiski miejskiego wikarego

Szukaj na tym blogu

Serce Ojca

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty

Zapomniane dzieło bpa Jana Wieczorka

Ustawiłem tytuł, który można swobodnie nazwać mocnym, cho na pewno nie liczę w ten sposób na clickbait. Po prostu wydaje mi się on sformułowaniem, które najlepiej oddaje treść tego, co chcę napisać. Refleksja poniższa zrodziła się z myśli, które biegają mi po głowie i w związku ze śmiercią biskupa Jana Wieczorka, i w związku z tym, że w bieżącym roku moja diecezja nie będzie miała pierwszorocznego kleryka, nawet jednego... Pochodzę z Miasteczka Śląskiego, parafii, która po tym, jak u początku swojego istnienia doświadczyła niewątpliwej i nadzwyczajnej świętości kapłańskiego życia w osobie jej pierwszego duszpasterza, proboszcza tylko tytularnie, bo jeszcze nie faktycznie, ks. Teodora Christopha (o którym więcej można przeczytać tutaj lub w książkowej wersji mojej pracy magisterskiej ) tylko w czasie mojego życia doświadczyła trzech kapłańskich odejść, dostarczających różnego kalibru zgorszenia... Mimo tego, w kościele nadal spotyka się tam modlących się ludzi, co dla mnie jest jednym

Modlitwa dla zabieganych - Akty strzeliste

Zdarza się, że w rozmowie ktoś tłumaczy mi: proszę księdza, ja nie mam czasu na modlitwę - i podaje jakieś tam, swoje usprawiedliwienia, które mają zasadność tak postawionego problemu ukazać w pełnym świetle. Zaczyna się od poranka, w którym budzik i jego drzemki mają być dociągnięte do ostatniej niemal chwili, tak, by wykorzystać każdą dostępną sekundę snu. Właściwie już w tym momencie wielu ludzi popełnia błąd, bo w programie porannych czynności nie zakładają w ogóle czasu i miejsca na modlitwę. Prawdziwe "teatrum" zaczyna się jednak dopiero wtedy, kiedy wszystkie te "drzemki" kończą się zaspaniem... W dalszym ciągu dnia pojawiają się obowiązki. Praca, gotowanie obiadu, korki na drodze... No i wieczór, kiedy człowiek jest zmęczony tak bardzo, że nic mu się już nie chce, więc też odkłada modlitwę na później, a potem, wcale nierzadko... robi się poranek i koło się zamyka. Praktycznie rzecz biorąc wszystkie te nasze usprawiedliwienia mają s

V Niedziela Wielkanocna

J 15, 1-8 Kto trwa w Chrystusie, przynosi owoc obfity • Co znaczy trwać w Chrystusie? • Co znaczy przynosić owoc obfity? Jezus w Ewangelii posługuje się obrazem winnego krzewu, pokazując, że roślina, aby przynosić owoc musi być związana z korzeniem, który dostarcza jej substancji odżywczych. Trwać w Chrystusie, to znaczy być zanurzonym w tym pokarmów, który On dostarcza, a który może stać się źródłem naszego „owocowania”. • Owoc - coś, co przetrwa z mojego życia; coś, co oprze się próbie, jaką jest śmierć. • Owoc - nie jakikolwiek, przynoszony w Jezusie. Spoglądając na alegorie winnego krzewu, można pomyśleć o chrzcie, jako momencie wszczepienia - złączenia z krzewem, z Chrystusem. Ale zostać wszczepiony, wcale nie jest jednoznaczne z trwaniem. Aby uskuteczniali się trwanie, potrzeba pielęgnacji i troski, która wyraża się przede wszystkim w czerpaniu pokarmu - Eucharystii, ale także w trosce o odrzucaniu elementów niezdrowych i nie chcianych - sakrament Pokuty. Jeszcze po d

Obsługiwane przez usługę Blogger